TOKAT YEMEDEN TORBAYA GİRMEDEN

Her iş yerinde şöyle yazar: Önce güvenlik! Devletler, milletler için de her zaman önce güvenlik.Ne güvenliği,can,mal,namus-şeref,sağlık,nesil ve inanç hürriyeti güvenliği.Bu güvenlik alanlarından en önceliği ise can güvenliğidir.

Devlet milletin bloke gücüdür. Millete hizmet için kurulmuş organize bir teşkilattır. Milletin güvenliğini sağlamak için ise askeriye ve polis teşkilatları kurulmuştur. Dünyada dört hizmet alanı vardır.İnsanlar yemeden yaşayamazlar,ziraat alanı.Giymeden yaşayamazlar,tekstil alanı,barınmadan yaşayamazlar,inşaat alanı ve hayatta kalabilmeleri için ise güvenlik teşkilatını kurmak mecburiyetindedir devletler.

Güvenlik sağlanmadan diğer sektörlerin hiçbirisi faaliyette bulunamaz. Arılar, kovanı yağmalatmamak için önce güvenliği sağlarlar. Yoksa eşek arıları kovanda bal koymaz. Bal yapan arıları da hayatta bırakmaz. Eşek arıları kırk yılı aşkın bir süreden beri devlet kovanına sızmışlar.Bal yapan arıları teker teker boğmuşlar.Son hamleyi yapacakları sırada bal arıları,bey arılar uyanmışlar,eşek arılarını fark etmişler ama iş işten geçmiş, zayiat büyük oldu.

Turgut ÖZAL zamanında, Kuzey Irak’tan Saddam’dan kaçan peşmergeyi sınırlarımıza aldık.Ekmek aş verdik.Çok geçmedi PKK terör örgütü çıktı ortaya,başımıza bela oldu.Kırk yıldan beri şehit veriyoruz.Yüz kurtuluş savaşı vermiş gibi olduk.Kırk yıldan beri merhamet ettik,cemaat üyelerini “ altın nesil,asımın nesli” bildik,yanıldık,şimdi de son darbelerini yedik.Suriye’den gelenlere kapılarımızı sınırsızca açtık,Suruç,Diyarbakır,Reyhanlı,Ankara gibi merkezlerde bombalar başımıza patladı.Merhametten maraz doğdu.Akılsız başın cezasını ayaklar çekermiş.
\r\nMilletçe kazık yemeden,tokat yemeden,darbe,kumpas,savaş görmeden aklımız başımıza gelmiyor MALESEF....

Feto ile ilgi o kadar kitaplar yazıldı, şikâyetler yapıldı, tartışıldı, yargıda, eğitimde, askeriyede yaptıkları biliniyordu o bir peygambermiş gibi sukut geçildi hep.

Allah milletimize hiçbir millete bahşetmediği bağımsızlık karakteri,azim,basiret ve savaşcı bir ruh vermiş.Bu ruh Malazgirt’ten,Çanakkaleye yansıyan,hep meşale gibi yanan bir ruhtur.15 Temmuz darbesinde de bu ruh bir volkan gibi patladı: “Milletimizi yine milletimizin azim ve kararı kurtardı.”

Şimdi ise batman çağala karıştı... milletçe, devletçe verdiğimiz zayiat hesaba sığmıyor.Bir bela bin sohbetten iyi gelir inş...Çamurdan altın,geceden gündüz,ölüden diriyi çıkaran,bizim şer gördüklerimizde nice hayırlar murat eden Allah, bunda da milletimize hayırlar vesile eder inş...

yine şehit var şehrimizde. "Oğlumu babasıyla gömün o yalınız korkar" diyen annemizin çığlığı Mısır’dan,Filistin’den,Afganistan ya da Bosna’dan değil MARAŞ'tan yükseliyor.Arşı titreten bu ağıtlar ZALİMLERİ de yakar,onların her türlü elbirlikçilerini de...Mazlumun göz yaşı cehennemi söndürür...Ne söylesek az.Anlamayanlara davul zurna saz…bazılarına sazı yuttursan yine az.

Amerikan askerleri Irak’ta Türk askerini tokatlayıp başına çuval geçirirken nasıl bir kimyasal, fiziksel değişim yaşadım Allah bilir. Tokat yemeden, torbaya girmeden düşmanlarımızı fark edemiyoruz.Artık ederiz inşallah.Su uyur,yılan uyumaz…

Doktor hatasının, öğretmen hatasının, marangoz hatasının, babanın hatasının bir bedeli olduğu gibi aşağıdan yukarı hataların icmal bedeli de olmaktadır. Bu ağır bedeli hepimiz ödüyoruz. Bu da evrenin kader kanunudur.

Şayet gaflette olursak, uyursak, aldanırsak bizi uyandır ey evrenin yegane Hâkimi!